توسعهی پایدار به عنوان یک شاخصۀ مهم در رشد جوامع پیشرفته جایگاه تعیین کنندهای به خود اختصاص داده است. اهمیت این مسئله به گونهای است که امروزه در حوزههای مختلف از جمله مهندسی، توجه به عوامل توسعۀ پایدار یک ضرورت بوده و در آیندهی نزدیک به عنوان یک معیار کمی و کیفی مهم در پذیرش محصولات و حضور آنها در بازارهای بینالمللی مطرح خواهد بود. اجرایی شدن این مسئله در کشور ما در بخشهای مختلف اولاً نیازمند یک عزم ملی در شناخت شاخصههای مهم و تأثیرگذار آن و ثانیاً تلاش برای یک برنامهریزی هماهنگ به منظور نهادینه کردن آن در بخشهای مختلف جامعه اعم از قانونگذاری، صنعتی، اقتصادی و ... است. در همین راستا ایجاد فضایی مناسب جهت به اشتراک گذاشتن توان موجود در بخشهای مختلف و همافزایی ایدهها به منظور اختصاص راهکارهای مناسب و اجرایی، یک امر حیاتی است که در اولین گام باید به تضارب آراء و بررسی جنبههای مختلف آن پرداخت. از سوی دیگر روند توسعه صنعتی، جوامع را با مشکلات متعدد زیست محیطی مواجه کرده است که در کشورهای در حال توسعه بیشتر خود را نشان میدهند. به طور مثال در ایران به دلیل عایقها و مصالح غیراستانداردِ مورد استفاده در بخش مسکن، به ازای هر متر مربع ۶/۲ برابر متوسط مصرف کشورهای صنعتی انرژی مصرف میشود و فرهنگ نادرست حاکم سبب شده تا مصرف آب در ایران 70 درصد بیش از استاندارد جهانی باشد. مصرف بیرویه انرژی –به ویژه در کشورهای دارای منابع سوخت فسیلی- پیامدهای این بحران زیستی را دوچندان کرده است. به طوری که ایران رتبه دهم تولید گازهای گلخانهای و رتبه هشتم آلودگی هوا را در جهان به خود اختصاص داده است. با توجه به مسائل یاد شده و با در نظر گرفتن بحرانی که از قِبل عدم توجه به شاخصهای توسعه پایدار، محیط زیست منطقه را به شدت تهدید میکند، بر آن شدیم تا با برگزاری «اولین کنفرانس ملی توسعهی پایدار در سیستمهای مهندسی انرژی، آب و محیط زیست» در سال جاری زمینهساز همکاری در جهت حل این معضل باشیم.. با امید آن که این امر بتواند کمکی مؤثر در کاهش آسیبهای حاصل از عدم توجه جدی به این مسئله در کشور عزیزمان باشد.
توجه: قبل از هر گونه برنامه ریزی و اقدامی، صحت اطلاعات را از دبیرخانه رویداد، استعلام کنید.